Prolog

Tak na początek, jeszcze raz wszystkich witam. ;D Z góry przepraszam, za tak byle jaki prolog, ale serio nie miałam pomysłu. A obiecałam dziś coś dodać. ;D
Rozdziały postaram się dodawać mniej więcej regularnie. Co tydzień w piątek, albo sobotę. 
Zachęcam do komentowania. ;DDD

OLIMP, 2063r.

Zeus nigdy wcześniej nie był zmuszony do podjęcia tak trudnej decyzji. Światu ponownie grozi niebezpieczeństwo. Tym razem o wiele większe od poprzednich.

- Spokój- krzyknął do pozostałych olimpijczyków. Wstał z tronu i uważnie przyjrzał się każdemu z bogów. Byli zaniepokojeni i zmartwieni.- Może w końcu zaczniemy?

- Masz jakiś pomysł? Przecież nie możemy osobiście im pomóc- odparła Atena kpiąco.

- Tak. Myślałem nad tym długo. Nie mamy innego wyjścia. Skoro my nie możemy pomóc herosom, zrobi to jeden z nich- oznajmił władca nieba. Bogowie wymienili się zdziwionymi spojrzeniami. Tylko Hadesa siedział spokojnie, obserwując wszystkich z nikłym uśmiechem na twarzy. Zeus wcześniej udał się do niego i wszystko opowiedział. Razem stwierdzili, że to jedyne wyjście.

- Sorki, ale o czym ty mówisz? No bo wiesz, za bardzo logiczne to nie jest- odezwał się Apollo. Szczerze, chciał jak najszybciej opuścić naradę. Umówił się ze śmiertelniczką i za nic nie mógł się spóźnić.

- Mój brat zawsze musi przeciągać- Hades wstał z tronu.- Chodzi o to, że najlepszym wyjściem będzie przywrócenie do życia jednego z naszych dzieci.

Zeus spiorunował brata spojrzeniem, ale nic nie powiedział. W końcu co za różnica, kto poinformował o jego pomyśle innych?

Po sali rozszedł się niespokojny pomruk. Prawie nikt nie odważył się odezwać. Nikt, oprócz Aresa.

- Co zrobić? Chyba zwariowałeś staruszku- zwrócił się do Zeusa.- Przecież ustaliliśmy 45 lat temu, że nikogo nie będziemy ożywiać. Kto jak kto, ale ty chyba powinieneś przestrzegać tej zasady.

- A masz jakieś inne propozycje? My nie możemy zrobić nic innego. A poza tym, herosi którzy uczestniczyli w walce z Kronosem i Gają mają... duże doświadczenie. Poza tym mam Ci przypominać o przepowiedni?

- Nie wiemy, kiedy ta przepowiednia miałaby się spełnić. Może dotyczy herosów, którzy dopiero się urodzą, albo... no sam nie wiem. No i co ona w ogóle ma do rzeczy?

W tym momencie Atena wszystko zrozumiała. Uświadomiła sobie, że jej ojciec ma rację.

- No tak- pokiwała głową.- Musimy uzdrowić Nica di Angelo.

- A niby dlaczego jego?!- oburzył się, nic nie mówiący do tej pory Posejdon.- Przecież mój syn bardziej by się nadawał.

- Może i tak, ale w przepowiedni mowa o dzieciach Wielkiej Trójki. W tym o synu Hadesa, a przecież od śmierci di Angelo nie było żadnego innego- stwierdził spokojnie Zeus. Sam był zły, że to nie jego syn dostanie drugą szansę. Ale teraz dobro całego świata jest ważniejsze od jego kaprysów. Hades wyglądał na wielce zadowolonego. Nawet nieznacznie się uśmiechnął. No bo w końcu, kto nie cieszyłby się z przywrócenia życia swojemu dziecku?

- Wszyscy się zgadzają, czy mają inne pomysły?- Zeus groźnie spojrzał na każdego obecnego. Prawdę mówiąc, spodziewał się dziesiątek zażaleń i sprzeciwów, ale ku jego zaskoczeniu wszyscy tylko potaknęli. Może w końcu wydorośleli i zrozumieli, że to dla dobra wszystkich?- Bracie- zwrócił się do Hadesa.- Skoro nikt niczego nie wnosi, wiesz co masz robić. Wszyscy wyrażamy na to zgodę- Pan Umarłych pokiwał głową i rozpłynął się w cieniach, udając się do Elizjum.